Op de valreep vroegen wij daarom aan enkele leden om een eerbetoon te brengen, wat resulteerde in een cartoon op de voorpagina aan de hand van Serge Baeken, uitgevoerd in Hebdo-stijl en de keuze van het volgende gedicht, zorgvuldig geselecteerd door Koen Stassijns:
‘Op het einde van zijn leven schreef de Tsjechische dichter en Nobelprijswinnaar (1984) Jaroslav Seifert (1901 – 1986) het pakkende gedicht En vaarwel!. De dichter neemt hierin niet alleen afscheid van iedereen maar maakt ook een synthese van de poëzie zelf, zowel als van zijn eigen dichterschap dat al bij al 70 jaar lang had geduurd.
Met dit gedicht willen wij eer bewijzen aan iedereen die omkwam tijdens de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo en aan alle cartoonisten, schrijvers en literair vertalers die wereldwijd de vrijheid van meningsuiting verdedigen, soms op gevaar van eigen leven. Nous sommes tous Charlie!’
En vaarwel!
Bij de miljoenen verzen op deze wereld
voegde ik maar een paar strofen.
Ze waren wellicht niet wijzer dan krekelliederen.
Dat weet ik, vergeef me.
Ik eindig al.
Het waren niet de eerste stappen
in het maanstof.
Als ze toch ooit schitterden
was het niet door hun licht.
Ik hield van deze taal.
En zij, die zwijgende lippen
tot beven kon dwingen,
zal makkelijk geliefden tot kussen aansporen
wanneer ze slenteren door het avondrode land,
als de zon langzamer ondergaat
dan in de tropen.
Poëzie was met ons vanaf alle begin.
Zoals beminnen,
zoals honger, zoals pest, zoals oorlog.
Mijn verzen waren soms
verschrikkelijk dwaas.
Maar daarvoor verontschuldig ik me niet.
Ik geloof dat het zoeken naar mooie woorden
beter is dan doden en moorden.
vertaling Jana Beranová